Page 54 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας

τα ενδιαφέροντά της.

Η δυστυχία βέβαια, σε κάθε γυναίκα μπορεί να έχει και άλλα ετερόκλητα

αίτια όπως :

-τραυματικά παιδικά χρόνια
-χρόνια οικογενειακά προβλήματα
-γονείς με σοβαρά προβλήματα σωματικής ή και ψυχικής υγείας

-προσωπικά ψυχολογικά προβλήματα
-προβλήματα στη δουλειά

Ας δούμε την περίπτωση της Μαρίνας. Η Μαρίνα είναι μια νέα κοπέλα 30
μόλις χρόνων η οποία όταν ήρθε να με δει για πρώτη φορά έμοιαζε 40.

Μέτριου ύψους, γεμάτη, αλλά με ωραίες καμπύλες, βαμμένα ξανθά
μαλλιά σε μοντέρνο χτένισμα και με ένα σπιρτόζικο βλέμμα που ώρες –

ώρες φαινόταν βαθιά θλιμμένο. – «Ξέρεις πως ήμουν η καλύτερη
μαθήτρια στο γυμνάσιο; Κι όμως δεν κατάφερα ποτέ να σπουδάσω. Νάμαι
τώρα με 3 παιδιά, χωρισμένη και με μια σειρά αποτυχημένες σχέσεις τα

τελευταία 3 χρόνια που χώρισα.»

Τη ρώτησα ευγενικά να μου πει τι νομίζει πως φταίει για όλα αυτά.
-« Η κακή μου τύχη, βέβαια. Ξέρεις πόσο δυστυχισμένη ήμουν από μικρή;
Οι γονείς μου συνέχεια τσακώνονταν και η μητέρα μου είχε μια σπάνια

ασθένεια η οποία την ανάγκαζε να μένει για πολλές ώρες στο κρεββάτι.
Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου πως ονειρευόμουνα το γάμο για να

ξεφύγω από τη δυστυχία μου και την εσωτερική μου θλίψη. Περνούσα
ώρες ολόκληρες στο δωμάτιό μου κάνοντας όνειρα για το πώς θα ήταν ο
γάμος μου, το νυφικό μου, οι παράνυμφοι, η ανθοδέσμη… Το πρόσωπο

του γαμπρού δεν φαινόταν βέβαια καθαρά, ήταν όμως όμορφος, ψηλός
και γελαστός. Γαμώτο… κι όταν το όνειρο έγινε πραγματικότητα στα 19

μου, μόνο ευτυχία δεν βρήκα. Μετά περίμενα τη γέννηση του πρώτου μου
παιδιού και νόμιζα πως εκεί θα κτυπούσαν επιτέλους οι καμπάνες. ΄Ομως,

πάλι τίποτα. Το μωρό όλο έκλαιγε κι ο άντρας μου παραπονιόταν πως τον
παραμελούσα. Κάπου εκεί ξεκίνησαν τα προβλήματά μας. Φταίω κι

εγώ βέβαια που ξεσπούσα πάνω του, κι έβγαζα έτσι τα νεύρα μου για το

53