Page 172 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας
P. 172

Από την άλλη άκρη του σύρματος ήταν μια εξασθενημένη φωνουλα που

          έμοιαζε με παιδική.

                     -        Μπορώ να μιλήσω με την ψυχολόγο;
                     -        Η ίδια, παρακαλώ πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω;

                     -        Έχω ένα πρόβλημα και θέλω να κλείσω ραντεβού.
                     -        Θα έρθετε μόνη σας ή με την μητέρα σας;
                     -        Είμαι 33 χρονών!

                     -        Ω! Με συγχωρείτε, η φωνή σας είναι τόσο νεανική!

          Ήρθε  η  κοπέλα  και  πράγματι  έμοιαζε  όπως  ακουγόταν,  μέτριο  ύψος,

          αδύνατη,  με  λεπτοκαμωμένο  πρόσωπο  και  κοντά  μαλιά.  Θα  έπαιρνες

          στοίχημα πως ήταν το πολύ δεκαεφτά.

          Η Θάλεια μου είπε στη συνέχεια πως ήταν παντρεμένη με 4 παιδιά. Με τον

          άντρα  της  γνωρίζονταν  από  μαθητές.  Δεν  αντιμετωπίζουν  κάποιο
          πρόβλημα,  όλα  κυλούν  αρμονικά  μεταξύ  τους.  Δεν  τσακώνονται,  δε
          διαφωνούν.  Ακόμα  και  όταν  τα  μωρά  γίνονται  πολύ  άταχτα,  πάντα

          βρίσκουν τρόπους να τα βολεύουν μεταξύ τους.


          Η  Θάλεια  έπιασε  δουλειά  σε  ένα  ιδιωτικό  γραφείο  πριν  2  χρόνια.  Είχε
          τελειώσει το κολέγιο για γραμματέας παλιά, αλλά πρώτη φορά εξασκούσε

          το  επάγγελμά  της.  Κι  εκεί,  στο  γραφείο  γνώρισε  τον  Θέμη,  έναν  35άρη
          δικηγόρο, συνέταιρο στην εταιρία. Ο Θέμης είναι σε όλα αντίθετος από τον

          άντρα της. Κοντός, αδύνατος με πολύ λίγα μαλιά. Ενώ ο άντρας της είναι
          ψηλός, σωματώδης και πολύ εμφανίσιμος. Ο σύζυγός της είναι ευγενικός
          και  τρυφερός  μαζί  της,  ενώ  ο  Θεμης  είναι  ο  τύπος  του  άντρα  που

          συμπεριφέρεται  με  αναισθησία  και  σκληρότητα  στις  γυναίκες.  Η  Θάλεια

          ερωτεύτηκε παράφορα το Θέμη.

                     -        Δεν ήθελα να μου συμβεί κάτι τέτοιο. Δεν το διάλεξα εγώ. Από

                     την  πρώτη  μέρα  που  πήγα  στο  γραφείο,  άρχισε  να  με  κοιτάει
                     εντονα. Να με κόβει από πάνω ως κάτω. Στην αρχή ένιωσα πολύ

                     άβολα, σχεδόν θύμωσα με το θράσος του. Στη συνέχεια, έπιασα

                                                                                                          171
   167   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177