Page 177 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας
P. 177

Ας δούμε το παράδειγμα της Αγνής.
          Η Αγνή είναι μια νέα γυναίκα 35 χρονών, πολύ μορφωμένη, με ένα πτυχίο
          και δύο μάστερ. Κατέχει διευθυντική θέση στην εταιρία που εργάζεται και

          μέχρι τώρα είναι μόνη. Η μάνα της την πιέζει συνεχώς για να παντρευτεί. Η
          Αγνή κατά βάθος δεν θέλει να παντρευτεί επειδή προτιμά να αφοσιωθεί

          στην καριέρα της από τη μια, και φοβάται το γάμο από την άλλη. Οι γονείς
          της χώρισαν όταν αυτή ήταν 10 χρονών και η αδελφή της είναι παντρεμένη

          μεν, αλλά δυστυχισμένη.


          Η Αγνή διηγείται:
          « Βγήκαμε προχτές με μια φίλη μου για φαγητό. Στο απέναντι τραπέζι ήταν
          δυο γνωστοί μας. Ο ένας γνωστός δικηγόρος στην ηλικία μας, τον οποίο

          έτυχε  να  μου  τον  προξενέψουν  δυο-τρεις  διαφορετικοί  φίλοι.  Μαζί  του
          καθόταν  ο  αδελφός  του,  10  χρόνια  νεώτερός  του,  ποδοσφαιριστής  στο

          επάγγελμα,  αμόρφωτος  και  με  φήμη  γυναικά.  Αντικειμενικά  ο  μεγάλος
          αδελφός  είναι  ωραιότερος  από  τον  μικρό,  πιο  ψηλός,  πιο  ωραία
          χαρακτηριστικά  στο  πρόσωπο.  Και  στο  χαρακτήρα;  Καμία  σύγκριση.  Ο

          μεγάλος είναι σοβαρό και αξιόπιστο άτομο, απ’ο,τι ξέρω μέχρι τώρα είχε 2
          σχέσεις  μεγάλης  διάρκειας  και  έχει  τη  φήμη  μονογαμικού  και

          αφοσιωμένου συντρόφου. Καλά για τη μόρφωση δεν το συζητώ. Εννοείται

          πως ο μικρός το μόνο που ξέρει είναι να κλωτσάει την μπάλα.
          Εγώ  τον  μικρό  δεν  τον  είχα  ξαναδει.  Η  φίλη  μου  τον  ήξερε.  Στο  τέλος
          βρεθήκαμε να καθόμαστε και οι τέσσερεις στο ίδιο τραπέζι. Και δε θα το

          πιστέψεις! Ένιωσα μια τεράστια έλξη για τον μικρότερο αδελφό. Κάτι σαν
          κεραυνοβόλος  έρωτας.  Δεν  μπορούσα  να  ξεκολλήσω  τα  μάτια  μου  από
          πάνω  του.  Είχε  κι  αυτό  το  θρασύ  βλέμμα,  που  κοιτάει  τη  γυναίκα  από

          πάνω ως κάτω και μετά εστιάζεται, ξέρεις που. Για να μην τα πολυλογώ,
          μέχρι  να  τελειώσει  η  βραδιά  ένιωθα  ερωτευμένη  μαζί  του.  Η  φίλη  μου,

          που το κατάλαβε, με σκουντουσε διακριτικά κάτω από το τραπέζι. Κι όταν

          επιτέλους φύγαμε από το εστιατόριο μου έβαλε τις φωνές.
          -Καλά,  μα  χάνεις,  κορίτσι  μου  εσύ;  Τί  έπαθες;  Όλη  νύχτα  δεν  πήρες  τα
          μάτια σου από τον μικρό. Δεν είδες τον αδελφό του τι κούκλος που είναι, τι

          σοβαρός, τι μορφωμένος , τί ενδιαφέρουσες συζητήσεις κάνει; Τί γυρεύεις

                                                                                                          176
   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182