Page 98 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας

Πολλές κοπέλες όπως την Αρίστη, αγωνιούν να παντρευτούν από πολύ

μικρή ηλικία, πιστεύοντας πως έτσι θα κερδίσουν την ευτυχία. Για
ν’ανακαλύψουν αργότερα πως ο γάμος από μόνος του δε φέρνει την

ευτυχία και πως γύρω μας, μεγάλη μερίδα των παντρεμένων γυναικών

παραδέχονται πως δεν είναι ευτυχισμένες στο γάμο τους.

Η Αιμιλία είναι γύρω στα 40. Είναι μια πετυχημένη δικηγορίνα που
κυκλοφορεί στην τρίχα τόσο στο δικαστήριο όσο και στην καθημερινή

της ζωή. ΄Εχει 2 παιδιά, 14 και 11 χρονών, και όλη την οικονομική άνεση
για να παίρνει βοήθεια από οικιακή βοηθό και γραμματέα. Δε μοιάζει

καθόλου με την Αρίστη και τα παιδιά της έχει καιρό που σταμάτησαν να
είναι ζωηρά. ΄Οταν ήρθε να με δει για να πάρει βοήθεια να χάσει

μερικά έξτρα κιλά, τα οποία εγώ δεν κατάλαβα που τα έκρυβε,
ξέσπασε κι αυτή σε κλάματα παραδεχόμενη πως δεν είναι ευτυχισμένη

στο γάμο της.

«- Καμμιά επικοινωνία. Σε κανένα επίπεδο.
-Ούτε και στο κρεββάτι;
-Εκεί είναι το δυνατό μας σημείο. Αλλά κι αυτό το αραιώσαμε πια. Ο

Αντρέας είναι συχνά κουρασμένος και αποκοιμάται στον καναπέ. Να

σου πω την αλήθεια, κι εγώ πια δεν έχω τόση όρεξη.
-Ποιο νομίζετε πως είναι το πρόβλημα;
-Δεν ταιριάζουμε. Μετά από 16 χρόνια γάμου, δεν έχουμε τίποτα κοινό

πλέον. Εκτός από τις κοινές μας αναμνήσεις που κι αυτές ο καθένας τις
αξιολογεί διαφορετικά. Για να καταλέβεις τί εννοώ :΄Εβαλαν προχθές τα
παιδιά ένα παλιό οικογενειακό βίντεο με μια εκδρομή στη θάλασσα

πριν 6-7 χρόνια. Εγώ ενθουσιάστηκα που είδα την Παυλίνα μικρή που
προσπαθούσε να μάθει να κολυμπά, που τραγουδούσε ένα τραγουδάκι

από το νηπιαγωγείο τόσο παράφωνα… κι αυτός σχολίαζε τι ωραία που
ψήσαμε τη σούβλα εκείνη τη μέρα και πόσο ακριβά κόστιζε, θυμόταν το

δωμάτιο που νοικιάσαμε για 2 μέρες στο Λατσί. Καταλαβαίνετε τι

εννοώ;
-Προσπαθώ.

97