Page 140 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας
P. 140
- Πόσα χρόνια είστε παντρεμένη;
- Συγγνώμη, δεν σας άκουσα τι με ρωτήσατε. Τις τελευταίες μέρες
δε λειτουργώ κανονικά. Το μυαλό μου πάει να σπάσει από τις
σκέψεις. Γιατί; Γιατί; Γιατί να μου το κάνει εμένα αυτό;
- Πότε το μάθατε;
- Την περασμένη Κυριακή. Πήγαινα με τα μωρά σε μια φίλη μου,
αυτός ο άχρηστος είπε πως θα πήγαινε να δει το ματς. Ο μικρός μου
επέμενε να του πάρω γλυφειντζούρι. ΄Ετσι σταμάτησα σ’ένα
περίπτερο μακριά από τη γειτονιά μας. Στα μισά της διαδρομής προς
τη φίλη μου. Κι εκεί τους είδα! Αυτός κατέβηκε να της ψωνίσει της
τσούλας κι αυτή καθόταν μέσα στο αυτοκίνητό μας, στη θέση μου,
είχε κατεβασμένο το καθρεφτάκι κι έβαζε κοκινάδι!
- Φοβερό. Πρέπει να πάθατε μεγάλο σοκ. Πώς αντιδράσατε εκείνη
την ώρα;
- Πώς αντέδρασα; Δεν έκανα τίποτα. Είπα στον μικρό πως αυτό το
περίπτερο δεν έχει πολλά πράγματα και να πάμε σ’ένα άλλο πιο
κάτω που έχει πιο καλά γλυφειντζούρια. Μπήκα στο αυτοκίνητο
ψύχραιμη σαν παγοκολώνα. ΄Οταν έφτασα στη φίλη μου, κατέβασα
τα παιδιά από το αυτοκίνητο, κάθισα στο τιμόνι και άρχισα να κλαίω
μ’αναφυλλητά. Ευτυχώς που ήταν και η φίλη μου εκεί και μου
συμπαραστάθηκε. ΄Επαθα σοκ. Δεν μπορούσα ν’αντιδράσω. Για 3
μέρες ήμουν σαν υπνωτισμένη. Μόνο τ’απαραίτητα μπορούσα να
κάνω. Κυκλοφορούσα συνέχεια με τις φόρμες και κοιμόμουνα πάνω
στον καναπέ. Αυτός εννοείται πως μόλις του είπα, ή μάλλον του
γαύγισα πως το έμαθα, πήρε τα ρούχα του κι έφυγε.
- Τώρα πώς νιώθετε;
- Κάπως καλύτερα, αλλά είμαι πολύ θυμωμένη. Θέλω να τον
σκοτώσω. Η φίλη μου με συμβούλευσε να σας επισκεφτώ επειδή
ανησυχεί για την υγεία μου. Δεν τρώω σχεδόν τίποτα κι όλη μέρα
καπνίζω. 4 πακέτα την ημέρα, εγώ που μετά βίας κάπνιζα ολόκληρο
πακέτο πριν. Δεν μπορώ, θα τρελαθώ.
- Πώς είναι ο ύπνος σας;
- Χάλια. Ζήτημα αν κοιμάμαι 2-3 ώρες το εικοσιτετράωρο κι αυτές
139