Page 34 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας

Υπάρχουν λόγοι που οι νέοι άνθρωποι παραμένουν μόνοι και δεν είναι

απλές συμπτώσεις ή φταίξιμο αποκλειστικά των αντρών.

Κεφάλαιο.3

Πώς αυτά που μας φύτεψαν στο μυαλό μας μας παιδεύουν.Η

βασανιστική επιταγή του γάμου, ιδέα, σκέψη, υποσυνείδητο κίνητρο

Η κόρη μου, 5 χρονών, παρακολουθούσε με προσήλωση μια ερωτική
σκηνή φιλιού από μια βραζιλιάνικη σαπουνόπερα η οποία βέβαια

μεταδιδόταν στις 5 το απόγευμα! Τη ρώτησα πώς νιώθει όταν βλέπει τη
σκηνή αυτή και μου περιέγραψε με τον πιο αθώο τρόπο τον ερωτικό
ερεθισμό ο οποίος φυσικά ενεργοποιείται και σ’αυτή την ηλικία. « Νιώθω

πως θέλω να κατουρήσω, αλλά όταν πάω στην τουαλέτα, δεν έχει
κατούρημα». Ωραία, μέχρι εδώ. Φυσιολογικά. ΄Οταν τη ρώτησα τι

σκέφτεται, εκεί έπαθα σοκ : «σκέφτομαι πως είμαι γυναίκα και κρατάω

από το χέρι έναν άντρα και τον παίρνω να τον παντρευτώ!»
Φανταστείτε, ένα μικρό κοριτσάκι 5 χρονών που μεγαλώνει σε ένα σπίτι
όπου η ιδέα του γάμου συνειδητά δεν καλλιεργείται, και παρ’όλ’αυτά έχει

μολυνθεί με το μικρόβιο του γάμου. Από τα παραμύθια, από τα τηλεοπτικά
έργα, από τις συζητήσεις με τις φίλες της, από την κοινωνία γενικότερα.

Γουάου!
Η κυπριακή κοινωνία καλλιεργεί στα κορίτσια από μωρά την

σύνδεση ερωτικής αγάπης και γάμου. Κι αυτό επηρεάζει πολύ
αρνητικά την ψυχοκοινωνική εξέλιξη και ανάπτυξη της

γυναίκας.

«Η Χλόη είναι μια κοπέλα 35 χρονών. ΄Οταν ήρθε να με δει ήταν

33