Page 31 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας

εποχή, μια γυναίκα μπορεί να επιλέξει να έχει αυτού του είδους τη δύναμη

και εξουσία πάνω στη ζωή της, που παλιά μόνο ένας άντρας μπορούσε να

την έχει. Ένας πατέρας, ένας αδελφός ή ένας σύζυγος.
Αυτό το νέο αίσθημα της δύναμης και ανεξαρτησίας είναι μεθυστικό.

Η Ευγενία, μια δασκάλα 24 χρονών το περιγράφει ως εξής :
«Σπούδασα στη Λευκωσία και καθ’όλη τη διάρκεια των σπουδών μου
έμενα με τους γονείς μου. Όλη μου τη ζωή θυμάμαι να δίνω αναφορά για

το πού θα πάω και πότε θα γυρίσω. Ο πατέρας μου δεν είναι και τόσο
αυστηρός, απλά ανησυχούσε για την ασφάλειά μου. Όταν διορίστηκα σε

ένα χωριό στην Πάφο, όλοι στενοχωρήθηκαν, εγώ όμως καταχάρηκα. Θα
είχα για πρώτη φορά την ευκαιρία να ζήσω μόνη! Να πηγαίνω όπου θέλω,

να κοιμάμαι ο,τι ώρα θέλω, να ξυπνώ όποτε γουστάρω, να καθαρίζω το
δωμάτιό μου όποτε μου κάνει κέφι, να καθορίζω μόνη μου τη ζωή μου, ρε

παιδί μου. Και πραγματικά, έχει 2 χρόνια που ζω μόνη και δεν το αλλάζω
με τίποτα. Όταν επιστρέψω από την ύπαιθρο, θα στήσω καυγά ώστε να
ενοικιάσω δικό μου διαμέρισμα στη Λευκωσία. Με τίποτε δεν μπορώ να

επιστρέψω στα ίδια!»

Η Ευγενία, παρ’όλο που περιγράφει τον μπαμπά της ως «όχι και τόσο
αυστηρό», είναι φανερό πως προέρχεται από μια τυπικά παραδοσιακή και

αυστηρή κυπριακή οικογένεια. Μέσα στο μυαλό της οι λέξεις άντρας,
δεσμός, γάμος συνδέονται με εικόνες αρσενικής εξουσίας πάνω στη

γυναίκα και γυναίκειας ανελευθερίας και αδυναμίας. Τέτοιου είδους ζωή,
άλλωστε, όπως παραδέχτηκε μια άλλη φορά, έζησε και ζει και η μάνα της.
Οπόταν δεν είναι καθόλου παράξενο που η Ευγενία είναι πολύ διστακτική

στο να δημιουργήσει μια ερωτική σχέση. Υποσυνείδητα, φοβάται πως
συνδεόμενη ερωτικά με έναν άντρα, θα διακυβεύσει την ελευθερία και τη

δύναμή της. Δεν το συνειδητοποιεί, όμως, πως είναι η ίδια που
σαμποτάρει τις γνωριμίες της και δεν της αφήνει να εξελιχθούν σε

αίσθημα και σχέση.

«Θυμάται πως μια φορά συνάντησε σε ένα σταθμό βενζίνης στην Πάφο,

30