Page 36 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας

- «Καλή μου, αυτό είναι δική μου επιλογή. Και δεν το
μετανιώνω καθόλου. Ξέρεις, ο γάμος δεν είναι πάντα όπως

τον ονειρευόμαστε.»
- «Εγώ όμως, δεν έχω φορέσει ποτέ μου νυφικό.»
- «΄Εχω ένα στο ντουλάπι, μεταξωτό, θέλεις να το

δοκιμάσεις;»
Η Χλόη γελούσε με τα αστεία μου, και της φαίνονταν ίσως και

τρελλά. Τρελλή και αστεία δεν είναι η ιδέα του γάμου που

καταβασανίζει τόσες από εμάς; Για να μην πω όλες;

-« ΄Εχεις καμιά σχέση; με την ερωτική σου ζωή, τί γίνεται;»
-« ΄Αστα, χάλια μαύρα. ΄Οχι σχέση. Σχέσεις πολλές κι ανώφελες.

Μόλις ακούσουν για γάμο, φεύγουν, γίνονται Λούης!»
- « ΄Ολοι αυτοί που γνωρίζεις είναι άτομα που είναι

κατάλληλα για γάμο ή κατάλληλα για να παντρευτούν με

σένα;»

- « Αυτά δεν είναι όμως που λέμε όταν τελειώσει μια σχέση
για να παρηγοριόμαστε; Τόσες άσχετες, με λιγότερα

προσόντα από μένα πώς καταφέρνουν και τελικά βρίσκουν

άντρα;»
- « Σκέφτηκες ποτέ, όμως, πως όταν χωρίζουμε από
κάποιον, τότε ακριβώς τον κατεβάζουμε από το ψηλό βάθρο

που τον είχαμε και τον βλέπουμε στις πραγματικές του

διαστάσεις, επειδή ακριβώς τότε δεν φαντάζει ως γαμπρός;»

- « ΄Ισως. Εσένα σου συνέβηκε αυτό καμμιά φορά;»
- « Μόνο μια; Πολλές φορές. Γυναίκα δεν είμαι κι εγώ; Στην

Κύπρο δε μεγάλωσα; Οι ψυχολόγοι δεν είναι θεοί, ούτε ζουν

μια αφύσικη ζωή. Προσπαθώ να παρατηρώ, όμως, αυτά που

μου συμβαίνουν, και όταν είμαι έτοιμη και μπορώ, να μην τα

επαναλαμβάνω. Περίγραψέ μου την τελευταία σου σχέση»

35