Page 120 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας

λαλίστατοι οι άντρες με τους φίλους τους για θέματα πολιτικής ή μπάλας,

λαλίστατες οι γυναίκες με τις φίλες τους για θέματα κουτσομπολιού ή
νοικοκυριού, αλλά όταν έρχεται η κουβέντα στα σοβαρά θέματα που

αφορούν ένα ζευγάρι, δεν ξέρουν πως να επικοινωνήσουν τις απόψεις
τους, τα συναισθήματά τους, τους φόβους τους, τις επιθυμίες τους, το

θυμό τους.

Κι όταν ένα ζευγάρι αντιμετωπίζει, συγκρούσεις, καυγάδες, έχουν

προβλήματα που απαιτούν λύση, αυτή η έλλειψη επικοινωνιακών τεχνικών
φαίνεται ακόμη περισσότερο. Ο ένας κατηγορεί τον άλλο. Ο καθένας θέλει

να πει τη γνώμη του χωρίς ν’ακούσει τη γνώμη του άλλου. Ο ένας
περιμένει από τον άλλο να υποχωρήσει, ενώ ο ίδιος δεν είναι

διατεθειμένος να κάνει καμιά παραχώρηση κ.ο.κ.

΄Ετσι, είναι πολύ συχνό φαινόμενο, όταν ένα ζευγάρι αντιμετωπίζει
προβλήματα και καυγάδες, τότε ο ένας από τους δύο συντρόφους ή και
οι δύο να αναζητούν ανακούφιση από τα προβλήματα σε τρίτα άτομα

έξω από το γάμο.

Η Ιωάννα, μια νηπιαγωγός 40 χρονών, χωρισμένη με 2 παιδιά, αναπολεί

τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαλύθηκε ο γάμος της:
«Η μητέρα μου πέθανε πριν από 3 χρόνια, αφήνοντας την περιουσία της
αμοίραστη. Ήταν πολύ πεισματάρα η μακαρίτισσα η μάνα μου και

κρατούσε μέχρι τελευταία στιγμή όλα τα χωράφια στο όνομά της ώστε να
νιώθει δυνατή.
Στις 40 της μάνας μου καθίσαμε μαζί με τα αδέλφια μου, έχω ένα

μεγαλύτερο αδελφό και μια μικρότερη αδελφή, να μοιράσουμε μεταξύ μας
την περιουσία. Ο αδελφός μου επέμενε να πιάσει το σπίτι στο χωριό

επειδή ένιωθε αδικημένος που οι γονείς μου δεν τον σπούδασαν, ενώ
εμένα και την αδελφή μου μας σπούδασαν. Τέλοσπάντων, εγώ δεν ήθελα

καυγάδες με τ’αδέλφια μου, το ίδιο και η αδελφή μου, και υποχωρήσαμε,
παρ’όλο που η γριά αρκετές φορές έλεγε πως το σπίτι θα το έδινε από μισό

στα κορίτσια επειδή δεν κατάφερε να μας κτίσει σπίτι, όπως είναι το έθιμο.

119