Page 115 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας

πήγαινες και τί καφέ έπινες!

Θ:Αν μπορούμε να αποφύγουμε τα υπονοούμενα και τις κατηγορίες, θα

ήταν καλύτερα. Μαρίνα, ήσουν 26 χρονών κι ο Γρηγόρης 30 όταν

παντρευτήκατε. Πώς γνωριστήκατε;

Μαρίνα: Είμασταν σε κοινή παρέα για 2-3 χρόνια και με τον καιρό

προέκυψε έρωτας. Ποτέ δεν είχα νιώσει έτσι για κανέναν άλλο μέχρι τότε.

Θ:Εσύ, Γρηγόρη, θυμάσαι τον πρώτο σας καιρό μαζί;

Γρηγόρης: Δεν περνούσε η ώρα μέχρι να σχολάσει η Μαρίνα από το

φροντιστήριο και να συναντηθούμε στις 8 το βράδυ, θυμάσαι; Πηγαίναμε
κατ’ευθείαν στο σπίτι μου... δεν συγκρατιόμασταν. Γκρίνιαζες και τότε,

βέβαια, αλλά δεν έδινα σημασία. Ήμουν τόσο ερωτευμένος.

Μαρίνα: Κι εσύ δεν ήσουν και ο πιο εκδηλωτικός άνθρωπος του κόσμου.

Να φανταστείς τώρα το ακούω πως δεν άντεχες μέχρι να νυχτώσει για να

με δεις.

Γρηγόρης : Γιατί να σου το έλεγα; Δεν το καταλάβαινες από μόνη σου;

Θ: Α! Καλά! Μέντιουμ ήταν η γυναίκα, γιατί δεν της τόλεγες; Κι εσύ γλυκιά

μου, γιατί του γκρίνιαζες από τότε;

Μαρίνα : Δεν ξέρω, φαντάζομαι επειδή κι η μαμά μου πάντα γκρινιάζει

στον μπαμπά μου, δεν είμαστε έτσι όλες οι γυναίκες;»

Η Μαρίνα κι ο Γρηγόρης πέρασαν μια δύσκολη θεραπευτική διαδικασία
για να διασώσουν το γάμο τους, και την περνούν ακόμα. Δεν ξέρουμε αν

θα τα καταφέρουν, γιατί δύσκολα γιατρεύεται η πληγή μιας απιστίας, πόσο
μάλλον δύο! Αυτό στο οποίο εκπαιδεύονται τώρα είναι να εκφράζουν

στοργή και τρυφερότητα ο ένας στον άλλο. Δύσκολο μάθημα, γιατί αλλιώς

114