Page 118 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας

Θεοδ:Για πλάκα της τα λέω. Για να μάθει, να μην παραμελεί τον άντρα

της.
Θ:Α! Κι εσύ πας πίσω. Δε σου είπα με ποιον τα΄φτιαξε η κυρία του

κυρίου της ιστορίας.

Α: Για λέγε...
Θ: Τα έφτιαξε με τον κουμπάρο της, ο οποίος οδηγούσε φορτηγό.
Θεοδ: Α, καλά. Λέγε της τέτοια. Τελικά μόνο για να την διαφθείρεις

είσαι εσύ;
Θ: Ποια ήταν η τελευταία φορά που κάνατε έρωτα;

Α: Α! Το παρατραβάς! Κι εσένα τι σε νοιάζει;
Θ:Μη μου πείτε, δε θέλω να ξέρω. Φτάνει να ξέρετε εσείς. Και ώρα να
πηγαίνετε. Εκτός από τις δουλειές και τις παρέες, το ζευγάρι χρειάζεται

να περνάει χρόνο μόνο του. Τουλάχιστον 2 ώρες τη μέρα. Ο έρωτας
χρειάζεται να τρέφεται, ν’ανανεώνεται συνεχώς. Διαφορετικά ξεχνιέται.

Κι οι πειρασμοί είναι πολλοί...
Θεοδ: Σαν παπάς ακούγεσαι τώρα τελευταία, αλλά σου την χαρίζω

επειδή αυτή τη φορά σαν να έχεις δίκιο.»

Η Αντρούλα κι ο Θεόδωρος άφησαν εποχή ως ζευγάρι στα φοιτητικά

τους χρόνια. Σπούδαζαν μαζί στην Αθήνα και ήταν πολύ ερωτευμένοι.
Σήμερα, με τον απάνθρωπο τρόπο ζωής που ζουν, απορροφημένοι από

τα επαγγέλματα και την καριέρα τους, κοντεύουν ν’αποξενωθούν κι αν
δεν τρέξουν να διασώσουν την επαφή μέσα στη σχέση τους, θα είναι

πλέον θέμα χρόνου ν’αρχίσουν να ξενοκοιτάζουν.

Γιατί ο άνθρωπος είναι ερωτικό ον. Άμα δεν είναι ερωτευμένος,

αναπόφευκτα θα ερωτευτεί. Και άμα είναι ελεύθερος όπως εμένα,
καλοδεχούμενος ο νέος έρωτας. Άμα όμως είναι παντρεμένος, τότε τί

γίνεται; Κ έ ρ α τ ο !

4. Ο κυπριακός τρόπος ανατροφής αποτυγχάνει να δώσει εργαλεία

117