Page 132 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας

επειδή μου κάνει τον δύσκολο, και ειναι και λίγο άγριος. Ο Αντρέας ξέρεις

είναι πολύ γλυκός και τρυφερός. Αυτός έχει κάτι το άγριο που με τραβά.

Θ: Ο μπαμπάς σου τί τύπος ήταν;
Λ: Τί σχέση έχει ο μπαμπάς μου μ’αυτά; Και εξάλλου πού να ξέρω; Πέθανε

όταν ήμουν τριών χρονών.»

Είναι φανερό πως η Λίζα δεν αντιμετωπίζει κάποιο ουσιαστικό πρόβλημα
στο γάμο της. Ο σύζυγός της φαίνεται να είναι καλός και στοργικός μαζί

της. Δεν έχει κανένα σκοπό να χωρίσει μαζί του.
Η Λίζα δεν αντιμετωπίζει προβλήματα με το γάμο της, αντιμετωπίζει όμως

προβλήματα με τον εαυτό της. Ορφανή από πολύ μικρή ηλικία, με μια
μητέρα που μονίμως είχε κατάθλιψη, παραχαϊδεμένη από μια εξίσου

καταθλιπτική γιαγιά. Τα προσωπικά προβλήματα της Λίζας άρχισαν να
φαίνονται καθαρά στα 18 της, όταν πήγε να σπουδάσει και επέστρεψε με

συμπτώματα κατάθλιψης και δυσκολίας να μείνει μόνη. Παρ’όλο που
επισκέφτηκε ειδικούς τότε δεν δόθηκε ούτε από την ίδια, ούτε από τους

δικούς της ιδιαίτερη σημασία στο πρόβλημα και στη θεραπεία του.
΄Ετσι η Λίζα κουβαλά τα άλυτα προσωπικά της προβλήματα στο γάμο της.
Και παρ’όλο που βρίσκει έναν κατανοητικό σύζυγο δεν μπορεί να τα

ξεπεράσει. Η εξωσυζυγική της σχέση έχει άμεση σχέση με τα προβλήματά
της. Η Λίζα είναι αυτοκαταστροφική και δεν αντέχει την αγάπη, τη στοργή

και την κατανόηση του συζύγου της. ΄Εχει ανάγκη να ζει μέσα σε ένα
δράμα για να νιώθει οικεία. ΄Ετσι δημιουργεί τη σχέση με τον καθ’όλα

ακατάλληλο γείτονά της για να τιμωρεί η ίδια τον εαυτό της, επειδή νιώθει
πως η ευτυχία και η καλοσύνη δεν της αξίζουν.

Πολλές φορές τα αίτια για την απιστία βρίσκονται στα άλυτα προσωπικά

προβλήματα του άπιστου συντρόφου.

8. Η κρίση της μέσης ηλικίας .

131