Page 28 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας
P. 28

τόσα χρόνια, παντρέφτηκε στα 29 της, αφότου τελείωσε τις σπουδές της

          στο πανεπιστήμιο Αθηνών και αφότου δούλεψε για 4 χρόνια. Και μεταξύ
          μας,  πήρε  και  το  καλύτερο  παιδί!  Η  μάνα  μου,  λοιπόν,  που  έχει

          εκπληρώσει τα όνειρά της για σπουδές και επαγγελματική αποκατάσταση
          δεν είχε κανένα λόγο να με ζηλεύει σε αυτόν τον τομέα και να με ωθεί στο

          να  παντρεφτώ  νωρίς.  Άσχετον  που  εγώ  δεν  την  άκουσα.  Αυτή
          προσπάθησε  (υποσημείωση με αστερίσκο στο κάτω μέρος της σελίδας)


          ΄Ετσι  οι  περισσότερες  κοπέλες  νιώθουν  την  πίεση  από  τους  γονείς,  τους
          συγγενείς  και  τους  γύρω  τους  για  γάμο.  Αυτό  προκαλεί  μια  εσωτερική

          αντίδραση η οποία μεταφράζεται σ΄αρνητική στάση απέναντι στο φλερτ,

          τον έρωτα και τη δημιουργία σχέσης.

          Αυτή η φίλη μου με τη γάτα πέρσι είχε την εξής κωμικοτραγική εμπειρία.

          Είχαμε  βγει  όλη  η  παρέα  για  ποτό  σε  ένα  γνωστό  μπαράκι.  Εγώ  ως
          συνήθως, καθυστέρησα να  καταφτάσω και στην είσοδο συνάντησα έναν
          φίλο  άγνωστο  στις  υπόλοιπες.  Ωραίο  παιδί  ο  Τάκης,  στρατιωτικός,  28

          χρονών,  άρτι  αφιχθείς  από  Θεσσαλονίκη  για  να  υπηρετήσει  εδώ  για  2
          χρόνια. Τέλοσπάντων, τον τραβολόγησα μαζί μου στην παρέα μας και τον

          σύστησα  στη  φίλη  μου  η  οποία  ήταν  η  μόνη  που  «ήθελε»  να  γνωρίσει
          κάποιον εκείνη την εποχή. Το ήθελε το βάζω σε εισαγωγικά, γιατί όπως θα

          δείτε στη συνέχεια μόνο έλεγε πως ήθελε. Τέλοσπάντων, ο Τάκης άρχισε
          να  την  φλερτάρει,  είναι  και  ωραία  κοπέλα  η  «βλαμμένη»,  και  μέχρι  το

          τέλος της βραδιάς της ζήτησε και το τηλέφωνό της. Μέχρι εδώ όλα καλά.
          Μετά από 2-3 μέρες την παίρνω τηλέφωνο να τη ρωτήσω τι έγινε.

          -Α! Αυτός; Τίποτα μωρέ, δε μ’αρέσει.
          -Τί έννοείς δε σ’ αρέσει; Εσύ δεν είσαι που τρελλάθηκες προψές που τον

          γνώρισες;
          -Δε μ’αρέσει πια, ρε παιδί μου.
          -Και αν επιτρέπεται γιατί; ( έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου δεκάδες φορές

          πως  δεν  θα  ξανακάνω  προξενιό  και  πάλι  αθετώ  την  υπόσχεσή  μου  και

          βασανίζομαι)
          -Ε, είναι βλάκας. Πολύ απελπισμένος μου φάνηκε.

                                                                                                           27
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33