Page 113 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας
P. 113
μεγαλύτερες, νιώθουν το ίδιο παγιδευμένες μέσα σ’ένα γάμο που έγινε σε
μια τόσο πρόωρη ηλικία, χωρίς να έχουν ζήσει ελεύθερες τη νεανική τους
ηλικία;
Οι εποχές έχουν αλλάξει πολύ από την εποχή των μανάδων μας και των
γιαγιάδων μας. Η κοινωνικοποίηση των νέων ανθρώπων παίρνει πολύ
περισσότερο χρόνο από παλιά και η εφηβεία επεκτείνεται στη μισή
τουλάχιστον δεκαετία των 20. Δικαιολογημένα, μια γυναίκα νιώθει
παγιδευμένη και γερασμένη στα 30 ή τα 35 της όταν έχει παντρευτεί από
τα 20 της.
Αυτό θα μου πείτε, αθωώνει την Παναγιώτα, που απατά το σύζυγό της;
Αν κάνατε την ερώτηση αυτή σε έναν ιερέα θα σας απαντούσε πως η φίλη
μας είναι μοιχή και οι πράξεις της αμαρτωλές.
Ένας ψυχολόγος όμως, δεν είναι παπάς και ο ρόλος του δεν είναι να
καταδικάζει τους ανθρώπους και να τους τιμωρεί. Ένας ψυχολόγος έχει
διαφορετικό ρόλο. Εξετάζει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συμβαίνουν
διάφορα γεγονότα και βοηθά τα άτομα να αποφασίσουν τί είναι καλύτερο
γι’αυτά τα ίδια.
2. Η κυπριακή ανατροφή δεν μαθαίνει στους ανθρώπους πως να
εκφράζουν στοργή, τρυφερότητα και ερωτισμό, έτσι πολλοί
παντρεμένοι νιώθουν έλλειψη αγάπης και στοργής.
Η γιαγιά μου, μου έλεγε πως η δική της γιαγιά της δίδασκε αυτή τη στάση
ζωής : «απού αγαπά ξατίμαζε, τζι απού μισάς σιεραίτα», δηλαδή να
υβρίζεις αυτόν που αγαπάς κι αυτόν που μισάς να τον χαιρετάς. Η
παραδοσιακή κυπριακή ανατροφή διδάσκει τόσο στις γυναίκες, όσο και
στους άντρες να αποφεύγουν να δείχνουν την στοργή, την τρυφερότητα
και την αγάπη τους στους συντρόφους τους ή τα παιδιά τους.
112