Page 150 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας

γιατί αναγνωρίζω και το πόσο την είχα παραμελήσει πριν από αυτό, πόσο

κλεισμένος ήμουν στον εαυτό μου και στον κόσμο μου, που δεν δεχόμουνα
να συζητήσω μαζί της αυτά που εκείνη θεωρούσε προβλήματά μας κι εγώ

δεν τα έβλεπα έτσι. Άλλες φορές πάλι θέλω να κλαίω, ή να φωνάζω να

βγάλω το άχτι μου.
Δεν μπορώ να πω πως μπορώ ακόμα να την εμπιστευτώ, άνκαι αμέσως
μόλις μαθεύτηκε η απιστία της, έκοψε κάθε επαφή και προσπαθεί να μου
αποδείξει πως δεν θα το ξανακάνει. Πώς μπορείς όμως να την

εμπιστευτείς; Νομίζω πως θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να μου φύγει

κάθε αμφιβολία, αν μου φύγει κι όλας.

Υπάρχουν όμως, όσο κι αν φαίνεται παράξενο και κάποια καλά στοιχεία

που βγήκαν από αυτή την ιστορία. Νιώθω πως τώρα καταλαβαίνω
καλύτερα τη Μηλίτσα. Έμαθα από τον ψυχολόγο να την ακούω. Να

σταματάω να μιλώ και να την ακούω προσεχτικά τι έχει να μου πει. Το ίδιο
κι αυτή με μένα. Μάθαμε επιτέλους να μιλούμε, να επικοινωνούμε.
Επίσης, κάναμε κάποιες αλλαγές στη ζωή μας, οι οποίες μας έκαναν την

καθημερινότητα πολύ πιο εύκολη. Βγάλαμε αρνητικά άτομα από το
περιβάλλον μας, τοξικούς φίλους, έτσι τους ονομάζει ο ψυχολόγος,

μάθαμε να διασκεδάζουμε περισσότερο. Αρχίσαμε να κάνουμε
διασκεδαστικά πράγματα μαζί με τα παιδιά μας. Πήγαμε και 2 ταξίδια στη

διάρκεια του περασμένου χρόνου. Και αυτά τα πράγματα έκαναν πολλή

διαφορά στο πως περνούμε.
Δεν ξέρω αν θα πάνε καλά τα πράγματα στο γάμο μου. Έχει μέρες που
νιώθω μια χαρά, ευτυχισμένος, έχει μέρες που θέλω να χωρίσω εδώ και
τώρα. Γι’αυτό άλλωστε και συνεχίζω να πηγαίνω μόνος μου 1 φορά την

εβδομάδα και μιλώ με τον ψυχολόγο. Στο τέλος μπορεί και να μην το
αντέξω και να χωρίσω. Δεν ξέρω. Μακάρι να μη συνέβαινε ποτέ αυτό. Από

την άλλη όμως τώρα έχω μπροστά μου καινούριους τρόπους ζωής και
καινούρια πράγματα που ποτέ δεν τα σκέφτηκα. Τι καλά να τα κάναμε όλα

αυτά από πριν, πριν να φτάσουμε σ’αυτό το σημείο!»

149