Page 155 - Θέκλα Πετρίδου | Η ανατομία μιας γυναίκας
P. 155
είναι θυμωμένο ή έχει αντίθεση με τον σύντροφό του ή αυτόν που έχει
απέναντί του, είτε επειδή φοβάται τις συγκρούσεις, είτε επειδή νιώθει
ενοχές να θυμώσει, είτε επειδή είναι άτομο που δεν έχει καλή επαφή με τα
συναισθήματά του και τα προβλήματά του. ΄Ετσι αυτός που είναι παθητικά
επιθετικός αναπτύσσει μια συμπεριφορά που επιφανειακά φαίνεται
τυχαία ή δικαιολογημένη ενώ στην ουσία αντιστέκεται στη συνεργασία και
προκαλεί το θυμό του άλλου, δηλαδή την «ενεργητική επιθετικότητά» του.
Ο άντρας της Κυριακής ήταν παθητικά επιθετικός το συγκεκριμένο πρωινό
επειδή, ενώ ήξερε πως ήταν υποχρεωμένος να ξυπνήσει, εξακολουθούσε
να χουζουρεύει παρ’όλον που άκουγε τη γυναίκα του να χάνει την
υπομονή της και τη μικρή να αδημονεί. Σαν να περίμενε να ξεσπάσει σε
φωνές η Κυριακή ώστε τότε ν’αναγκαστεί να σηκωθεί και να έχει και λόγο
να υβρίζει.
Το πρόβλημα της Κυριακής προέρχεται από την αντίθεση ανάμεσα στη
διαπαιδαγώγησή της και στην πραγματική ζωή της. Αναγιώθηκε για να
είναι μια «καλή γυναίκα» που αναλαμβάνει όλες τις δουλειές και τις
υποχρεώσεις μέσα στο σπίτι, υπηρετώντας έναν άντρα-βασιλιά
πετυχημένον επαγγελματικά που «φέρνει το ψωμί στο σπίτι». Ενώ τώρα,
στην πραγματική ζωή αυτή είναι πετυχημένη επαγγελματικά και φέρνει τα
περισσότερα χρήματα στο σπίτι, και αυτή έχει λιγότερο χρόνο για
ν’ασχοληθεί με το νοικοκυριό και τις σπιτικές υποχρεώσεις.
Η Κυριακή προσπαθεί να τα κάνει όλα μαζί και τη δουλειά και τις
υποχρεώσεις. Έτσι κουράζεται υπερβολικά και γίνεται ευέξαπτη. Επίσης,
υποσυνείδητα νιώθει ένοχη που έχει περισσότερη επαγγελματική επιτυχία
από τον άνδρα της. Νιώθει ένοχη και επειδή δεν καταφέρνει να αναλάβει
όλες τις σπιτικές υποχρεώσεις. Νιώθει ένοχη για την αντίδραση παθητικής
επιθετικότητας του άντρα της. Νιώθει ένοχη και για την δική της
ενεργητική επιθετικότητα. Τόση ενοχή πού θα πάει η γυναίκα;
Θα «σπάσει» στο τέλος.
Τέτοιου είδους συγκρούσεις είναι πολύ συνηθισμένες στα σύγχρονα
κυπριακά νοικοκυριά. Πολλές γυναίκες νιώθουν παγιδευμένες σ’ένα
154
